O klubie Dąb Potulice i krótko o historii miejscowej piłki
Potulice to miejscowość licząca około 1600 mieszkańców, położona w gminie Nakło nad Notecią, w odległości 23 kilometrów od Bydgoszczy. Ludowy Zespół Sportowy Dąb Potulice został założony 29 grudnia 1993 roku, jako Gryf Potulice. Klub jest kontynuatorem tradycji piłkarskich istniejącej wcześniej w miejscowości - Polonii, powstałej zaraz po II wojnie światowej jako KS, PKS, a potem Gwardia. W 1946 roku w odbywających się już regularnie rozgrywkach mistrzowskich na terenie Pomorza uczestniczył Potulicki KS (C klasa). Boisko w Potulicach znajdowało się wówczas przy obecnej ul. Działkowej, gdzie niegdyś stał barak zwany przez mieszkańców „Ponderozą", a aktualnie znajduje się budynek mieszkalny. W 1947 roku zespół również grał tej samej klasie. Z nielicznych informacji prasowych o C klasie „wyłowiłem" jedną. 7 września 1947 roku KS Potulice zagrał w Bydgoszczy z klubem Zjednoczenie. Drużyna ten mecz przegrała 0:2. W 1948 roku po powstaniu Zrzeszenia Sportowego Gwardia, potulicka drużyna występowała właśnie pod nazwą - Gwardia. Grała nadal w C klasie, w której uczestniczyły 54 kluby podzielone na osiem grup. W drugiej połowie lat 50. XX wieku potulicka drużyna grała jako Polonia, jednak był okres, że w latach 60. minionego wieku, była jakby filią bydgoskiej Polonii i występowała pod szyldem Polonii III Potulice. Nie było to najszczęśliwsze rozwiązanie, bo przez lata zespół tułał się w klasie B. Dopiero z końcem lat 70. XX wieku do sezonu 1985/1985 (spadek) drużyna Polonii grała w klasie A. Najwyższe miejsce w klasie A, piąte, w stawce 12 zespołów, Polonia wywalczyła w sezonie 1983/1984. Duży wkład w rozwój piłki nożnej w Potulicach wniósł Jan Staniucha, najpierw zawodnik klubu, później trener, a potem niestrudzony działacz, oddany całym sercem sprawom sportu. W 1984 roku Jan Staniucha został za swoje dokonania wyróżniony Srebrną Odznaką Honorową PZPN. Rok wcześniej w ten sam sposób doceniono pracę w Polonii Potulice Tadeusza Rudego. Od 1999 roku dla upamiętnienia Jana Staniuchy corocznie rozgrywany jest w miejscowości turniej piłkarski nazwany jego imieniem. Prezesami Polonii Potulice byli m.in. Józef Makieniak i Henryk Stark. Klub Polonia Potulice zakończył swoją działalność w 1989 roku, będąc wówczas na poziomie klasy B. Mogłoby się wydawać, że przyczyną upadku po transformacji ustrojowej były problemy finansowe, jednak to nie one doprowadziły do kresu. Okazało się, że w drużynie seniorów po prostu nie miał już kto grać. W związku z tym zespół nie przystąpił do zmagań ligowych. Ostatnim szkoleniowcem Polonii był w przeszłości skuteczny napastnik Czarnych Nakło i bydgoskiej imienniczki zespołu z Potulic - Roman Meler. Już w cztery lata po upadku klubu reaktywowano Polonię. Jednak ponowne powołanie do życia wiązało się jedynie z piłką młodzieżową. Klub reaktywowano za sprawą byłego zawodnika potulickiej drużyny - Jerzego Muracha. W maju 2000 roku piłka potulicka zanotowała duży sukces. Stał się on udziałem młodzików młodszych, którzy pod wodzą trenera Jerzego Muracha zdobyli Puchar Polski na szczeblu okręgu. Z drużyny występującej pod historyczną nazwą - Polonii, w dorosłej piłce zaistniało w zasadzie tylko trzech zawodników: syn szkoleniowca - Michał, Adam Bąk i Marek Zaworski. Michał Murach trafił zresztą do bydgoskiego Zawiszy, który został rozbity przez chłopców z Potulic 5:1.
Ponad 900-letni dąb, który rośnie w Potulicach. Dąb mający obwód w pierśnicy 720 cm, wysokość 35 m i rozpiętość korony 25 m w 1954 roku uznano za pomnik przyrody. Od 1995 roku nosi imię Władysława Szafera. Od potulickiego dębu zaczerpnięto nazwę drużyny.
22 grudnia 1993 roku założono klub Dąb Potulice. W 1995 roku zmieniono nazwę nowo powstałego klubu na Dąb/Gryf Potulice. W następnym roku drużynę zgłoszono do rozgrywek klasy B. Występujący na pozycji obrońcy Tadeusz Matczuk (ur. 13.04.1952), były zawodnik potulickiej Polonii, został też szkoleniowcem Dębu i był nim do rundy jesiennej 1999 roku włącznie. Potem przez kilka lat (do 2007 roku) pełnił obowiązki gospodarza stadionu w Potulicach. W 2008 roku szkolił piłkarzy B-klasowego Kanału Występ. Od 1 maja 2009 roku do końca rundy jesiennej wymienionego roku Tadeusz Matczuk trenował juniorów młodszych Dębu. Potem zerwał działalność z piłką, ale zaangażował się w działalność społeczną, którą zapoczątkował już wcześniej. Był radnym Rady Miejskiej w Nakle nad Notecią z ramienia Platformy Obywatelskiej, w kadencjach 2006-2010 oraz 2011-2014. W 2011 roku Tadeusz Matczuk został sołtysem Potulic. W listopadzie 2014 roku ponownie wybrano go radnym.
Po czterech latach gry w klasie B zespół Dębu wywalczył awans do klasy A (sezon 2000/2001 - grającym trenerem był Marek Trzciński). Występował w tej klasie rozgrywkowej pod nazwą Dąb/Sydfaner Potulice. Sydfaner to istniejąca w Potulicach firma, produkująca okleiny do paneli podłogowych. Właściciel zakładu Szwed Carl Axel Johannes wspomagał ekipę Dębu. Niestety, firma nie przetrwała i drużyna straciła dobroczyńcę. Od 2008 roku klub sponsorowała firma Prefabet Białe Błota. Największym sukcesem Dębu jest do tej pory awans do ćwierćfinału Pucharu Polski na szczeblu okręgu, osiągnięty w 2002 roku z grającym szkoleniowcem Piotrem Grudą. Warto odnotować, że w 1/8 finału zespół z Potulic wyeliminował IV - ligową Legię Chełmża, wygrywając 2:0 po bramkach Łukasza Nowaka i Andrzeja Moskwy. W tym historycznym meczu zagrali: Łukasz Łęga - Piotr Gruda, Tomasz Rogalski, Łukasz Nowak, Damian Ludwiczak - Piotr Nowak (85, Andrzej Twardowski), Andrzej Moskwa, Łukasz Koniec, Sławomir Łata (60, Rafał Łasa), Piotr Ksobiak (65, Tomasz Hoffmann), Mariusz Musiał (46, Sławomir Marach). Pod wodzą trenera Piotr Grudy Dąb Potulice w sezonie 2004/2005 zajął 2. miejsce w klasie A - Grupa Bydgoszcz I, zapewniając sobie grę w barażach o awans do klasy okręgowej. Niestety w dwumeczu lepszy okazał się Piast Łasin. Od sezonu 2005/2006 trenerem Dębu był Krzysztof Ksobiak. Drużyna występowała w kujawsko-pomorskiej klasie A: Grupa I - Bydgoszcz. We wrześniu 2011 roku Dąb został wycofany z rozgrywek. Przyczyna była prozaiczna - brakowało zawodników chętnych do gry. Cały czas istniała drużyna młodzieżowa. Zespół seniorów reaktywowano latem 2014 roku i jesienią przystąpił on do rozgrywek klasy B. W 2016 roku pod wodzą trenera Krzysztofa Ksobiaka Dąb ponownie wywalczył awans do klasy A. Ponadto w rozgrywkach uczestniczą drużyny młodzieżowe Dębu.
Barwy klubu: zielono-żółto-czerwone. Stadion: pojemność - 2 000, miejsc siedzących 490. Boisko - 102 metry x 68 metrów.